Bitki bilimde durio zibethinus olarak adlandırılan durian ağacı; Güneydoğu Asya, Malezya, Tayland ve Vietnam kökenli olup, 40 metreyi aşan boyuyla çok uzun bir bitki türü.

Ormanda yetişen durian, 5-10 yaşları arasında meyve vermeye başlıyor. Kabuğuyla birlikte her bir meyvesi 2-3 kg, bazen de 3 kilonun üstünde olabiliyor. Bu meyveye pek çok kişi "durian" diyor ancak farklı adlarla da anılıyor.

CENNET VE CEHENNEM AYRINTISI
Endonezya'da "duren", Tayland'da da "thurian". Farklı adlarla anılsa da, kültüre alındığı ülkelerde "meyvelerin kralı" olarak nitelendiriliyor. Dış görüntüsü ve aşırı bunaltıcı kokusuyla gerçekten de alışılmamış bir meyve olarak biliniyor. Duriana, "cennet-cehennem" de deniyor. Cehennem denmesinin nedeni, dikenlerle dolu kabuğunun pis kokması. Uzak Doğu'da, Endonezya'da bu meyvenin otellere sokulması yasak.


SİNGAPUR’DA TAŞIMAK YASAK
Singapur'da elinizde veya çantanızda durian varken otobüse ya da metroya binilmiyor. Ama Singapur'da, ülkenin sembolü sayılan opera binası durian biçiminde yapılmış. Ona böyle önem verilmesinin nedeninin ise durianın "cennet" kısmıyla ilgili olduğu düşünülüyor. Çünkü o dikenli kabuğu sıyırıp açtığınızda ortaya çıkan meyve, bazı insanlara göre olağanüstü lezzetli. Kabuğun ardında mayhoş bir tatla karşılaşılabiliyor.


SOLUK ALIP VERME SIKINTISI
Kabuğun içinde 6 bölmeli, sulu, etli bir yapı bulunuyor. Bu etli kısım yeşil, gri-sarı, krem-sarı renklerde olabiliyor. Bölmelerin içindeyse, kahverengi -sarı 6 tohum saklı. Bu tohumlar yenildiğinde soluk alıp verme güçlüğüne neden olabiliyor. Durian, çok yağlı bir meyve olmakla beraber Taylandlılar, bu meyvenin özellikle alkollü içeceklerle tüketildiğinde çok kilo aldırdığını söylüyor. Besin içeriğine bakıldığında, 100 gr durianın 153 kalori enerji verdiğini görülüyor.


KONSERVESİ DE YAPILIYOR
Durian, tek parça ya da açılıp bölmeleri ayrılmış halde satışa sunuluyor. Çiğ olarak tüketilecekse, soğutulduktan sonra yenmesi öneriliyor. Şimdilerde dondurmaya lezzet vermek için de kullanılıyor. Sumatra'nın bir kenti olan Palembang'da, durianın etli kısmı, topraktan yapılmış kaplarda mayalanıp tüketiliyor. Durianın, konservesi de yapılıyor. Bu meyvenin farklı kullanım alanları da bunuluyor. Örneğin kabuk kısmı, ipeğin beyazlatılmasında kullanılıyor.